صنعت تولید فرش ماشینی در ایران سابقه ای طولانی داشته و با مطالعه ی روند تولید فرش از ابتدا به کنون میتوان پیشرفت چشمگیر این صنعت را به وضوح حس کرد.
در سالهای ابتدایی فرش ماشینی منحصر به تولید بافته هایی از جنس پشم بود که بعد ها نخ های آکریلیک و پلی پروپیلن جایگزین آن شدند و تولید فرش به صورت گسترده تر رواج پیدا کرد که ابعاد مختلفی چون فرش 700 شانه، فرش 1000 شانه، فرش 1200 شانه و در جدیدترین نوع خود فرش 1500 شانه را شامل شد.
از جمله دلایلی که باعث گردید نخ های پلی پروپیلن مورد استفاده قرار گیرند، عمر طولانی و عدم ترکیب رنگ های مختلف در اثر شست و شو بود اما از دلایلی که باعث شد فرش های بافته شده با این الیاف مورد استقبال واقع نشوند، ثبات نوری پایین و از دست دادن کیفیت فرش پس از گذشت مدت زمان کمی بود.